De Alexander Techniek werd ontwikkeld door de Australiër Frederick Matthias Alexander (1869-1955).
Als jong en veelbelovend Shakespeare-vertolker kreeg hij grote problemen met zijn stem en ademhaling. Tijdens optredens kreeg hij last van heesheid en een sterk hoorbare ademhaling. Geen enkele behandeling behalve rust had resultaat hoewel zijn stemmechanisme in orde was. Omdat er geen arts was die hem kon helpen en hij niet zijn carrière wilde opgeven besloot Alexander zelf een oplossing te zoeken.
Hij observeerde zichzelf met behulp van drie spiegels en experimenteerde met zijn houding. In tien jaar tijd ontwikkelde hij een techniek waarmee hij zijn stem- en ademhalingsproblemen oploste. Bovendien gingen zijn algehele gezondheid en vitaliteit erop vooruit.
Tweede loopbaan
Met zijn nieuw ontwikkelde methode kon hij vervolgens anderen helpen bij hun – zeer uiteenlopende – klachten. Hij werd zo succesvol dat dit zijn tweede en meest belangrijke loopbaan werd.
Aanvankelijk begon F.M. Alexander zijn techniek te onderwijzen in Australië, maar later vertrok hij naar Londen. Hier kreeg hij al gauw de steun van enkele vooraanstaande medici, filosofen, wetenschappers, Nobelprijswinnaars en kunstenaars, zoals A. Huxley, G.B. Shaw, C. Sherrington, N. Tinbergen, J. Dewey en R. Magnus.
Tot op de dag van vandaag is Engeland het centrum voor Alexander Techniek. In veel kunstopleidingen daar is de techniek inmiddels een gangbaar onderdeel geworden van het curriculum.
Alexander ontdekte dat de oorzaak van zijn stemproblemen lag in de manier waarop hij zelf zijn natuurlijke lichaamscoordinatie belemmerde. Hij besefte dat hij zou moeten leren dit verkeerde gebruik te vermijden.
Alexander ontdekte dat mensen de universele neiging hebben het hoofd naar achteren te trekken als reactie op fysieke of emotionele stress. De spieren van het hoofd en de nek gaan langzaam aan vastzitten en worden ingekort. Deze reactie zet zich in het hele lichaam voort. Het hoofd wordt naar achteren getrokken, de schouders omhoog, de wervelkolom wordt samen gedrukt en de armen verstijven. Dit alles veroorzaakt verlies van coördinatie en vrijheid in beweging. Op de langere duur kunnen klachten en blessures ontstaan.
Toen Alexander ontdekte hoe hij in zijn eigen organisme de dynamische balans tussen hoofd, nek en rug goed haar werk kon laten doen merkte hij dat zijn stem en ademhalingsproblemen verdwenen. Hij ontdekte ook dat een succesvol gebruik hiervan niet mogelijk is zonder bewuste toepassing.
Als we willen veranderen moeten we ons eerst bewust zijn van wat we doen. Hij ontwikkelde een techniek waarmee hij ongunstige spanningen leerde te vermijden zodat er een natuurlijke balans tussen hoofd, nek en rug kon ontstaan. Deze balans bleek van groot belang voor zowel ons fysieke als mentale welbevinden.